کتاب کوه نور

کتاب کوه نور

غار پدر بزرگ
از اینکه می بایست درباره چیزی می نوشتم که آنرا نمی شناختم دلشوره داشتم ، با اینکه حرفهایی درباره آن به من گفته بودند، با اینکه یک راهنما همراهم بود و دست نوشته های سازنده اثر را هم خوانده بودم، اما باز هم با چیزی برخورد می کردم که هم آشنا بود ، هم غريب . آشنا ، چون شبيه هم نبود. چون خود طبیعت بود. اما عجیب هم بود چراکه بدست و احساس آدمی ساخته شده بود. یاد وقتی افتادم که عاشق شدم، احساس خوبی داشتم اما غریب هم بود .

جنس آن را نمی شناختم . هیجانی که هم دلپذير بود هم ترساننده ، ترساننده چون به سرزمین کسی می رفتم که نا آشنا بود. همين حس را اینجا داشتم، اما راهنما، هيجانهای مرا نداشت . سه سال با آن زندگی کرده بود و گوشه و کنارش را می شناخت . کمی جلوتر از من می رفت . نزدیک حوضی ایستاد و گفت : – اینجا ورودیست. در ورودی ، یک حوض سنگی بود که از روی آبش ، آتش بیرون میزد . کمی جا خوردم . آب می جوشید و شعله ها روی آن لیز میخوردند . عده ای دوران جمع بودند . نگاه می کردند اما توی خودشان بودند . در دست نوشته های سازنده خواندم” یادم می آید ، هر وقت آتشی بود و عده ای دور آن ، سكوت بود و همه توی خودشان….